Dag 9: Relax

Vandaag de voorlaatste dag gaan we genieten van enkele strandjes.

Katia neemt ons eerst mee naar het Daaibooi strand. Een mooi strand gelegen in een baai, tussen de rotsen.
We nemen er enkel een kijkje en rijden door naar het Porto Marie Strand. Dit is naar het schijnt een strand met bluecuraçaos water maar het is er redelijk bewolkt waardoor dit water er niet zo uitziet. Alain vindt het strand ook minder mooi. Je moet hier betalen voor op een zeteltje te liggen en je ligt met zijn allen heel dicht naast elkaar. Alain vindt daar maar niks aan. Daarom beslissen we toch maar terug naar het strand te gaan van het Resort waar Katia en Floris wonen. Het is er heel verzorgd, mooi uitzicht, blue curaçaos zeewater, bar en hier schijnt de zon wel!
We beslissen dan ook om nog eventjes te bakken en te hopen dat er terug een bruiner laagje achter gelaten wordt.
Door de warmte en windstilte hebben we regelmatig dorstlessende verfrissing nodig.
Vandaag haal ik mijn lensbaby nog eens boven om tussendoor een beetje te oefenen met de nieuwe lens wat niet zo eenvoudig is. ‘k Heb ze hier nog niet veel gebruikt omdat ik zeker wil hebben dat de foto’s goed gelukt zijn. Dus de fotoreeks van vandaag is met de lensbaby genomen.

’s Avonds aperitieven we met het zicht op de zonsondergang terwijl Floris de BBQ aansteekt.

Eens de zon onder, gaat het het licht hier vlug uit en is het hier pikdonker.
We eten buiten op het terras met het zicht op de volle maan.

Dag 8: Struisvogelfarm, Aloë Vera plantage, Santa Barbara Resort

Rond 10u vertrekken we naar de struisvogelfarm, we worden er om 11u verwacht. Katia heeft de tickets enkele weken terug al besteld via een Curaçaose groupon.

We moeten in een hele oude legerjeep stappen en rijden zo rond op de farm van de struisvogels. Onderwerg houden we verschillende keren halt om ondertussen meer uitleg te krijgen over de vogels en de boerderij.
De struisvogelboerderij is de grootste in zijn soort binnen het Caribisch gebied. De enorme vogels worden hier gefokt voor hun vlees, huid en beenderen. Het vlees wordt gegeten (zoals in het bijbehorende restaurant Zambezi), de huid wordt gebruikt voor tassen en schoenen, de veren dienen als decoratiemateriaal en van de botten maakt men sieraden.
Aan het einde van de trip mochten we struisvogels voeren en aansluitend op een struisvogelei staan hiermee werd aangetoond hoe sterk zo’n ei is.
Nadien zijn we in het restaurant gaan eten. We konden kiezen uit een struisvogelomelet of struisvogelburger of struisvogelkroket.
Wie wou mocht ook een rit maken op een struisvogel. Niemand waagde zich hieraan, de struisvogel kan tot 80km/u lopen, je kon je enkel vasthouden aan de vleugels …. Naar het schijnt zijn het enkel Amerikanen die zich eraan durven te wagen.

Nadien zijn we naar een meer gereden die achter de farm lag. Hier waren ze aan het kitesurfen.

We reden ook door tot de Aloë vera plantage. Deze was spijtig genoeg niet open vandaag, maar we konden wel op de plantage rijden. Hier wordt deze geneeskrachtige plant in grote aantallen verbouwd. De aloë vera gel uit de planten wordt gebruikt om huidverzorgingsproducten te maken. Ook vormt het de basis van een speciale aloë vera frisdrank die ook uitermate goed zou zijn voor de gezondheid. Helaas hebben we hiervan niet kunnen proeven. De verzorgingsproducten had ik gisteren al gekocht omdat het kalmerend werkt voor de verbrande huid en voor de vele muggenbeten die ik alweer heb.

De reis ging verder naar het Santa Barbara Beach en Golf Resort. Hier waren we deze week gepasseerd met de boot richting Klein Curaçao.
Het is er mega groot en chique. Het is nog een eindje rijden op het terrein vooraleer je aan de zee bent. Eerst eten we er een Italiaans ijsje. Op zondag komen er veel jachtboten aanmeren om daar te zwemmen, een BBQ-ke te doen met elk hun muziekske aan.
We nemen een verfrissende duik in het water en genieten alweer!

‘s Avonds kijk ik naar de prachtige zonsondergang die er toch telkens anders uitziet, met mijn voetjes in het zwembadwater omdat ze overhit aanvoelen.

Dag7: Willemstad

Vandaag was het een uitstap met zijn allen!

We zijn naar Willemstad gereden om de 'grote' stad eens van dichtbij te bekijken.

We starten in de wijk Punda. Daar is er een gezellig winkelcentrum waar we de wagen parkeren. We wandelen door de verzorgde straatjes naar de Pontjesbrug, die eigenlijk de Koningin Emmabrug noemt. Deze brug is de enigste drijvende brug van de wereld. Ze drijft op 16 pontons. Wanneer je erover loopt krijg je een raar gevoel in je hoofd, het is gelijk dat je onpasselijk wordt, zo gelijk 'ijl' in je hoofd. Wanneer we de brug over waren was het tijd voor een eerste terrasje. Het grappige aan de brug is dat deze ook opengaat wanneer er boten langsmoeten. Als er een boot door de Sint Annabaai moet, wordt er een motor in werking gesteld en wordt iedereen per veerpont naar de overzijde gebracht, dus de brug vaart gewoon naar de kant.

Aan de overkant van de brug ligt de Handelskade. Het is naar het schijnt de meest bekende en gefotografeerde plek van Curaçao. De prachtig gekleurde in Hollandse koloniale sfeer gebouwde geveltjes brengen je direct in Caribische sferen. Het zijn echt mooie en verzorgde huisjes.

Vanop de pontjesbrug zag je ook deKoningin Julianabrug. Over deze 55 meter hoge brug, die heel stijl is, hebben we deze week al verschillende keren gereden.

Na ons terrasje wandelen we verder door de stad. Onderweg komen we heel veel mooie kleurrijke woningen tegen, maar helaas ook vervallen panden, die dan eerder een slordige indruk geven.

Rond de middag zijn we iets gaan eten in de Saint Tropez Oceanclub. Een poepchique spel, heel strak interieur, met een prachtig zicht op zee.
Er heerste er wel een ferm windje, die na de middag verdwenen was.

Na de middag slenteren we verder... ja, het wordt slenteren, want de hitte is enorm opgelopen in vergelijking met deze morgen, het was toen warm maar af en toe bewolkt. Je voelt toch direct wanneer er een wolkje en een windje aanwezig is.

We komen aan de drijvende markt, deze ligt eigenlijk om de hoek van de Handelskade in het Waaigat aan de Sha Caprileskade. Het Waaigat is zo genoemd omdat het er fel waait. De drijvende markt zijn verschillende bootjes die aan deze kade de groente en fruit vanuit Venezuela naar Curaçao brengt. Alles ligt uitgestald per soort, het ziet er zeer kleurrijk uit.

Stilaan keren we terug langs de vele winkeltjes, hier en daar lopen we de winkeltjes binnen.

Onderweg naar huis stoppen we af en toe nog eens om enkele foto's te nemen. Ook stoppen we aan een typische slavenhuisje 'de kunuku'. We zien er een dame lopen en vragen of we een foto mogen nemen. Ze roept al gauw haar man en we worden zelfs uitgenodigd om binnen in zijn huis te gaan kijken. De man is super content dat hij wat kan vertellen, na een tijdje wisten we al gans zijn leven. Hij heeft nog in Zeeuws Vlaanderen gewoond en kwam veel in Blankenberge.
Het aangename is dat je gewoon met die mensen kan babbelen in het Nederlands en heel veel van de plaatselijke bevolking heeft vroeger in Nederland gewoond of is er al geweest. Ze zijn super vriendelijk!

Bij de thuiskomst wordt eerst het zwembad gereinigd en nemen Katia, Floris en Alain nog een duik in het water.

Nadien is het tijd om iets te eten en gezellig te kletsen.

Dag 6: DOL-FIJNE(n) dag

Vandaag hebben we al eens wat langer geslapen, tot half 8.

Om 8u komt de poetsvrouw langs, dus moeten we zeker maken dat we niet in haar weglopen.

We gaan ondertussen boodschappen doen, eten voor de komende dagen halen.

Rond 12u uur vertrekken we naar de Dophin Academy. Om 14u hebben we een afspraak om met de dolfijnen te zwemmen.
‘k Heb het niet zo voor diertjes, maar iedereen raadde het me aan om zeker met de dolfijnen te gaan zwemmen. Alain zag dit in het begin ook niet zo goed zitten, maar veranderde uiteindelijk van gedacht waardoor we voor beiden een zwempartij met de dolfijnen gereserveerd hadden.

In het begin krijg je een film te zien, nadien nog eens een briefing van wat je wel of niet mag doen met de dolfijnen. Ook moesten we een papier ondertekenen dat alles volledig op eigen risico was.

We waren met 3 Nederlandstaligen en dan een bende Amerikanen.
Normaal zwem je met 6 personen bij 2 dolfijnen.
We werden dus in groepen verdeeld. Elke groep kreeg een trainer aangewezen. Aangezien we met teveel groepen waren, vroegen ze aan ons om een sessie te wachten. Dat deden we dan ook. ‘k Was blij, zodat ik toch een beetje zag hoe het eraan toe ging.
Nadien was het aan onze beurt. Uiteindelijk werd onze groep gehalveerd en bleven we enkel nog met het nederlands meisje over. Super, met zijn drietjes bij 2 dolfijnen. We moesten zwemvliezen aan doen, had ik nog nooit meegezwommen (je moest nochtans ervaring met zwemvliezen hebben). Gelukkig lukte het!
Om beurt en af en toe ook samen mochten we kunstjes doen met dolfijnen, zwemmen, strelen, ze laten zingen, ... echt een SUPER wijze ERVARING! Als je ooit de kans krijgt dit te doen, raad ik aan dit zeker mee te pikken!
Een dolfijn voelt vré wijs aan, ’t is zo wa rubberachtig.

Na de zwemervaring zijn we ook nog naar de dolfijnenshow geweest.

Tussen 17u en 7u30 hadden we met Katia en Floris afgesproken om de auto te gaan inleveren, want deze weg vonden we niet meer terug. Ondertussen zijn we wel eerst nog een ijsje gaan eten. Mmmmm, wat kan dat smaken met zo’n weertje!

’s Avonds praten we nog wat na op het terras aan het zwembad.

Dag 5: Aangepaste planning

Vandaag zouden we de Christoffel berg beklimmen. Dat is een beklimming van een kleine 2u naar boven en dus ook 2u naar beneden. Het best is dan ook zo vroeg mogelijk te vertrekken omdat dan de temperatuur nog te doen is. Ook moet je voldoende water meesleuren want er zijn geen drankstandjes onderweg.

’s Morgens stonden we dus op maar Alain zag de beklimming omwille van de enorme hitte die hier heerst op het eiland niet zitten.

We besloten dan maar om een kalme rustdag in te lassen en een strandje mee te pikken. Het was mega warm en moeten toch de schaduw opzoeken.
Hier blijven we ook eten.

’s Avonds nemen we nog een duik in het zwembad en houden we watergevecht, de vrouwen tegen de mannen. Het terras zag er schoon nat uit!

Nadien hebben we nog een filmke gekeken, ondertussen dompel ik af en toe in. ‘k Ben echt wel moe, wellicht van niks te moeten doen ;-)

Dag 4: Boottocht naar Klein Curaçao.

Deze morgen om 5u opgestaan om tijdig onze boot te halen. Deze vertrok om 6u45, maar we hebben wel nog een ritje van een uur voor de boeg en aan de Julianabrug zijn er werken waardoor we een stukje om moeten rijden. We hebben geen GPS, we hadden wel 2 pogingen gedaan om enen te installeren op de iphone, maar die marcheerden niet L

Gelukkig zijn we tijdig aangekomen. Op de bevestigingsmail van de reservatie stond dat we met 2 personen waren en de prijs. Blijkbaar was dit te prijs per persoon, effe paniek dus of we wel voldoende geld bij hadden... oef, nog 10NAF over (4euro).

Met de boot varen we op volle zee. Deze is zeer wild en de boot gaat ferm te keer, op en neer omdat we tegen de golven invaren. Meer dan de helft van de passagiers op het bovendek is een verdiepke lager afgezakt om daar over de reling te hangen en te kotsen. Heel veel mensen werden misselijk. Best wel grappig ze bezig te zien. We hebben dan ook van de gelegenheid eens gebruik gemaakt om ze te filmen... oorspronkelijk was het de bedoeling om de boot de op en neer ging te filmen maar op eens zagen we enkele mensen over de reling hangen, dus... ideaal om deze mee op te nemen in het filmke .
Op een bepaald moment sprong de boot zodanig op en neer waardoor iedereen kletsnat was.
Onderweg zien vliegvissen, echt wijs om te zien.

Na een vaarrit van 2u komen we aan op het eiland Klein Curaçao. Daar moeten we overstappen op een kleiner bootje die ons aan wal brengt. Wie zin heeft mag er ook naartoe zwemmen. Dus vanop het bovendek naar beneden springen. Alain kiest hier uiteraard voor. Ik verkies het bootje om wat zorg te dragen voor mijn fotomateriaal. Der moet hem iemand opofferen hé ;-)

Op het eiland stond het ontbijt klaar. Zeer lekker! ’s Middags was het BBQ. Alles was zeer lekker en zeer verzorgd!

’s Morgens is het opnieuw wat bewolkt en op het eiland heerst er ook een ferm windje, maar dat heb je er echt wel nodig anders is het veel te warm.
Na de middag verdwijnen meestal de wolken.

We zijn in zee gaan zwemmen, gaan snorkelen... wat voor mij een hele prestatie is. Aangezien ik ooit bijna verdronken geweest ben bij het raften, ben ik niet zo zot meer van water. We hebben heel wat vissen en zee-egels gezien. Alain is iets dieper in zee gegaan en heeft ook wat langer gesnorkeld waardoor hij nog veel meer verschillende soorten vissen gezien heeft.

Op het eiland zijn we ook een toerke gaan wandelen naar een vervallen vuurturen en naar gestrande boten. Aan deze kant van het eiland was de zee veel heviger!

Rond 4u vertrokken we terug met de boot naar ‘groot’ Curaçao.
De boot ging nu niet meer op en neer maar zijwaarts heen en weer. Dit vond ik iets minder leuk, omdat we aan de zijkant van de boot zaten en we toch ferm scheef gingen.

Onderweg hebben we een dolfijn gezien. Echt wijs!

Nu zijn we volop aan het aperitieven.

Dag 3: Sightseeing Curaçao

Vandaag alweer vroeg wakker maar toch een nachtje van 10u slapen achter de rug.

Katia laat ons vandaag het eiland zien in grote lijnen. We gaan dus van de ene kant van het eiland naar de andere kant rijden.

We houden een eerste halt aan het landhuis ... waar Nena Sanzes, een kunstenares, haar werken tentoonstelt. Het landhuis ligt iets hoger gelegen waardoor je een zicht hebt op de zoutvlakte van Jan Kok. Hier vertoeven er in de wateren flamingo’s. Deze gaan we ook van dichterbij bekijken, alhoewel ze toch een eindje van ons vandaan staan, gelukkig heb ik vandaag de telelens mee om ze eens te fotograferen.

Nadien rijden we verder naar de Julianabrug. Net voor de brug houden we halt om Willemstand van bovenaf eens te bekijken. De Jullianabrug is vrij stijl naar boven, ze zijn aan de brug aan het werken, waardoor het foto’s nemen op de brug niet mogelijk is.

Onderweg pikken we Floris op op de marinebasis om de rest van de dag ons te vergezellen op de uitstap.

We rijden door naar Fort Beekenburg. Hier hebben ze onlangs de kanonnen terug op het fort geplaatst met een marinehelikopter. Vandalen hadden voordien de kanonnen naar beneden geduwd. ’t Moeten volgens mij vré sterke mannen geweest zijn ;-)

Het is ondertussen middag geworden, dus tijd om iets te gaan eten aan de Zuikertuinmal. Hier is er een winkelcentrum aan verbonden, waar we kalmerende aftersun kopen want we blijven het verbrand zijn toch fel voelen.

Nu gaat de reis door naar Westpunt, dit ligt volledig aan de andere kant van het eiland. Onderweg stoppen we af en toe om foto’s te nemen.
In Westpunt kan je grote schildpadden zien zwemmen. We zien ze onder water zwemmen en af toe komen ze met hun kopje naar lucht happen.

Verderop komen we aan een strand waar de Zweedse marine duikoefeningen aan het doen zijn.

We rijden door naar de Knip. Dat is een prachtig strand met de zee in een Blue Curaçaos kleurke.

Ook verderop komen we een prachtig strand tegen dit is gelegen aan een vroeger hotel. Het hotel blijkt failliet gegaan te zijn. Enkel de muren, zwembad,...zijn er nog maar alles is geplunderd, de ramen, buizen van leidingen, deuren, ... triestig om dit te zien.

Op al deze strandjes waren we alleen tot bijna alleen. Zaaaaaalig!

We hadden al een ganse dag veel dorst en waren bijna door onze drankvoorraad heen hierdoor besloten we om niet meer in de zee te zwemmen maar naar thuis te rijden en daar in het zwembad te zwemmen.

Het weer was vandaag opnieuw zeer warm met een prachtige blauwe hemel, alleen ’s morgens lijkt het steeds bewolkt te zijn met een windje.

Na het avondeten bekijken we nog eens de plannen van het eiland voor de uitstap van morgen want dan gaan we alleen op zwier en we worden op uur verwacht.. We blijven niet te lang wakker want het was een vermoeiende dag.

Vandaag lukt het blijkbaar niet om in te loggen en een verhaal te posten, het zal dan wellicht morgen 2 verhalen worden ;-)

Slaapwel!

Dag 2: Rustdag vs Genieten

Afgelopen nacht goed geslapen, toch zeer vroeg wakker. Rond 6u. En denk dan uiteindelijk rond 7u opgestaan.

Vandaag is het de bedoeling dat we nog eventjes uitrusten en bekomen van de lange vlucht, het tijdsverschil, ...

We zijn onmiddellijk op het terras gaan zitten, zitten kijken naar het prachtig uitzicht, de kleurrijke vogeltjes, ... en ondertussen bijkletsen.
Stillaan hebben we dan een ontbijtje gedaan op het terras. Nadien een douche en klaar waren we om naar het strand te wandelen.

Het was een prachtig strand met fel blauw zeewater en met een leuke bar. Hier hebben we dan ook een aperitiefke genomen onder een palapa, voor de niet kenners een soort parapludingske met een dakske van stro. Toch bleken we verbrand te zijn ondanks we onder de palapa zaten.

Deze morgen waren er de wolken wel, maar het was opnieuw al ferm warm. Rond de middag trokken de wolken weg. We hebben toen wat boodschappen gedaan voor de komende dagen, een duikske genomen in het zwembad, zonsondergang gekeken, ... het was dus rusten en genieten à volanté