Vandaag was het een uitstap met zijn allen!

We zijn naar Willemstad gereden om de 'grote' stad eens van dichtbij te bekijken.

We starten in de wijk Punda. Daar is er een gezellig winkelcentrum waar we de wagen parkeren. We wandelen door de verzorgde straatjes naar de Pontjesbrug, die eigenlijk de Koningin Emmabrug noemt. Deze brug is de enigste drijvende brug van de wereld. Ze drijft op 16 pontons. Wanneer je erover loopt krijg je een raar gevoel in je hoofd, het is gelijk dat je onpasselijk wordt, zo gelijk 'ijl' in je hoofd. Wanneer we de brug over waren was het tijd voor een eerste terrasje. Het grappige aan de brug is dat deze ook opengaat wanneer er boten langsmoeten. Als er een boot door de Sint Annabaai moet, wordt er een motor in werking gesteld en wordt iedereen per veerpont naar de overzijde gebracht, dus de brug vaart gewoon naar de kant.

Aan de overkant van de brug ligt de Handelskade. Het is naar het schijnt de meest bekende en gefotografeerde plek van Curaçao. De prachtig gekleurde in Hollandse koloniale sfeer gebouwde geveltjes brengen je direct in Caribische sferen. Het zijn echt mooie en verzorgde huisjes.

Vanop de pontjesbrug zag je ook deKoningin Julianabrug. Over deze 55 meter hoge brug, die heel stijl is, hebben we deze week al verschillende keren gereden.

Na ons terrasje wandelen we verder door de stad. Onderweg komen we heel veel mooie kleurrijke woningen tegen, maar helaas ook vervallen panden, die dan eerder een slordige indruk geven.

Rond de middag zijn we iets gaan eten in de Saint Tropez Oceanclub. Een poepchique spel, heel strak interieur, met een prachtig zicht op zee.
Er heerste er wel een ferm windje, die na de middag verdwenen was.

Na de middag slenteren we verder... ja, het wordt slenteren, want de hitte is enorm opgelopen in vergelijking met deze morgen, het was toen warm maar af en toe bewolkt. Je voelt toch direct wanneer er een wolkje en een windje aanwezig is.

We komen aan de drijvende markt, deze ligt eigenlijk om de hoek van de Handelskade in het Waaigat aan de Sha Caprileskade. Het Waaigat is zo genoemd omdat het er fel waait. De drijvende markt zijn verschillende bootjes die aan deze kade de groente en fruit vanuit Venezuela naar Curaçao brengt. Alles ligt uitgestald per soort, het ziet er zeer kleurrijk uit.

Stilaan keren we terug langs de vele winkeltjes, hier en daar lopen we de winkeltjes binnen.

Onderweg naar huis stoppen we af en toe nog eens om enkele foto's te nemen. Ook stoppen we aan een typische slavenhuisje 'de kunuku'. We zien er een dame lopen en vragen of we een foto mogen nemen. Ze roept al gauw haar man en we worden zelfs uitgenodigd om binnen in zijn huis te gaan kijken. De man is super content dat hij wat kan vertellen, na een tijdje wisten we al gans zijn leven. Hij heeft nog in Zeeuws Vlaanderen gewoond en kwam veel in Blankenberge.
Het aangename is dat je gewoon met die mensen kan babbelen in het Nederlands en heel veel van de plaatselijke bevolking heeft vroeger in Nederland gewoond of is er al geweest. Ze zijn super vriendelijk!

Bij de thuiskomst wordt eerst het zwembad gereinigd en nemen Katia, Floris en Alain nog een duik in het water.

Nadien is het tijd om iets te eten en gezellig te kletsen.